2000-ci il,
Amerika istehsalı,
Dram janrında,
Darren Aronofsky-nin rejissorluğu ilə,
“Arzulara əlvida” bədii filmi
(filmin adı yerli kanalların birində belə tərcümə olunub.)
IMDB xalı 8.5/10,
10 il bundan qabaq rejissor Darren Aronofsky 70-ci illərdə Selby Hubertin qələmə aldığı romanın film versiyası öz modern üslubu ilə lentə aldı, filmə verdiyi eyforiya və paranoya effektləri ilə güclü pəhriz həbləri, eroin və kokaini və onlara meyilli olan adamlar üzərində yaratdığı hissləri Aronofsky yaradıcı rejissorluq qabiliyyəti ilə tamaşaçıya çatdırdı.
Üstündən 10 il keçməsinə baxmayaraq film hələ də narkotik və televizor bağlılığını ən canlı şəkildə əks etdirən incəsənət əsəri kimi qeyd olunur.
Bir-birini ardıcıl şəkildə izləyən bu şəkillər film boyu xüsusi səs effektləri ilə montaj olunmuş sürətli kadrda bir neçə dəfə təkrarlanır.
Film dörd nəfərin paralel həyat hekayəsindən bəhs edir. Sara adlı dul yəhudi qadın, onun vecsiz oğlu Harry, Harry-nin gözəl sevgilisi və Harry-nin ən yaxın dostu, hamısı da gözəl həyat axtarışındadı, amma heç biri bu axtarışda düzgün yolda deyil..
Hadisələr payızda başlayıb qışda qurtarır, hekayənin yazı yoxdu, yəni filmin sonunda ümid, oyanış, xoşbəxt sonluq yoxdu. Saranın amfetaminə ( yorğunluğu azaldan, zehni açan və gümrahlıq hissi verən həb, üzun müddət istifadə olunduqda bağlılıq yaradır ) olan tələbatı artır.
Harry-nin qolu tamam çürüyür, dostu həbs olunur, sevgilisi isə narkotik maddə əldə etmək üçün əlacsız qalıb əxlaqsız yola düşür.
Maraqlı montaj edilmiş səhnələri ilə film səs və görüntü şedevridir. Filmə baxmazdan əvvəl intim səhnələr, narkotikin bəxş etdiyi keçici şəhvət hissi həm də digər tərəfdən ağır səhnələri ilə 18+ kateqoriyasında olduğunu nəzərə almaq lazımdır.
Tez darıxan tamaşaçı üçün baxımlı film adlandırmaq olmaz, dram həvəskarlarının daha maraqla baxacağı bir filmdir.
Həm də mövzu etibarilə baxılması vacib olan bir film olduğunu fikirləşirəm. Psixoloq Azad İsazadənin sözlərinə görə “narkotik artıq orta məktəblərimizə ayaq açıb”. Heyif ki, bu gün Azərbaycanda narkotik maddə istifadəçilərinin yaş həddi getdikcə gəncləşir. Filmə baxıb heç olmasa dərs götürmək lazımdı, gələcəkdə evin tək uşağını ərköyün böyüdüb onu bədbəxt etməmək üçün, saatlarla televizorun qabağında vaxtı boş yerə itirməmək üçün, narkotikdən qabaq “nəşə narkotik deyil ki” deyib nəşəyə, ondan qabaq “siqaretdən heç kim ölməyib” deyib siqaretə, ondan da qabaq “əşi onsuz da ziyanı yoxdu” deyib qəlyan çəkmək kimi pis və insanı uçuruma aparan vərdişlərə özünü alışdırmamaq üçün… Narkotik və digər bağlılıqların ağır nəticələrini görüb övladlarınıza və yaxın ətrafınıza danışaraq onları maarifləndirmək üçün… Övladlarınızın dostluq etdiyi uşaqları və vaxt keçirdikləri mühiti daim nəzarətdə saxlamaq üçün…
Qeyd: Trailerin axrına fikir verməyin, qorxu filmi deyil, böyük məşhurluq qazanmış soundtrack-i isə filmin mövzusu ilə tam üst-üstə düşür.
Trailer
Filmin primyerasından 10 il keçdiyini nəzərə alaraq linki oxucularla bölüşsəm yəqin ki, müəllif hüquqlarına zidd olmaz.. http://url.az/432
Mütleq baxılası filmlerdendir.Ciddi şekilde psixolojik tesirleri var.
Razıyam, psixoloji cəhətdən yüngül kino deyil. Qısası uşaqlar üçün deyil, bu filmdən dərs götürmək üçün tamaşaçı müəyyən qədər intelektə sahib olmalıdı. Təsirindən isə asan çıxmaq olmur, hər halda üzun müddət yaddaşımızda qalan səhnələri olacaq.
Həm də bu kinoda narkotik istifadəçisinin hətta evindən də asanlıqla oğurluq edəcəyi göstərilir.
Oğlu özü TV də baxıb fəxr eləsin deyə qırmızı paltarını geyə bilmək uğrunda nələrədn keçən və axırda ağlını itirən bir ana, Əslində qolunu yox öz həyatını çürüdüb məhv edən bir oğul, ana sevgisinə ac və narkotikanın gətirdiyi hər bəlanı yaşayan bir gənc və özünü satmaq yolu ilə olsa belə narkotika uğrunda özünü məhv edən, şəxsiyyətini itirmiş bir gənc qız..
bu filmə baxanda həqiqətən içim üşüdü və istədim gedim anamı qucaqlayıb yatıb..həqiqətən :)
Çox ağır gəlmişdi və çox pis təsirləndim. Hər saniyəsində əslində bir əxlaq dərsi olan kino. Rahat və huzur dolu bir yuxu üçün belə bir acı rekviem..
Filmi izləmiş birinin şərhi həqiqətən mənə çox maraqlıdı, çox canlı təsvir etdin, belə filmlər əslində sənin kimi ağıllı tamaşaçılar üçün nəzərdə tutulub)
Təşəkkür :)
Axır ki, baxdım filmə.Çox təsirlidir və doğrudan da gözəl çəkilib. Ağır psixoloji filmdir. Amma insanları narkotikadan çəkindirmək üçün nəzərdə tutulmuş ən uğurlu filmlərdən biridir.
Soundtrack-ı da çox gözəldir
Pingback: Black Swan : Kinoklik
Bu film ilk defe baxdiqim gun yadimdadir.Hemin gun ehvalim cox yaxsi idi.Amma bu film hr seyi deyisdi…
Ilk saniylerden etibaren film adami celb dir ve bir de geri buraxmir.
Kino narkotikler haqqinda deyil, bu film insan arzulari ve onlarin nece mehv dilmesi haqqindadir.
MUsiqiye ise soz ola bilmez.Dahi bestekar Clint Manslin mahnilari bu filmi shedevr cevirib.
Bu fillmi bynnlre mn “Candy” filmini de meslht gorurem
Elxan, düzdü, insan arzularının məhv olması..
P.S məsləhətə görə təşəkkürlər
Filmi az əvvəl izləyib bitirdim. Film özü gözəl çəkilib, effektlər, musiqi və s. öz yerində. Ancaq filmdə baş verən hadisələr mənimçün yenilik və görmədiyim bir şey deyil. Narkotiklə öz həyatlarını “cəhənnəmə” çevirən insanlar, narkomanların hər cürə çirkin oğurluqlara əl atması, həyat yoldaşını (pul qazanmaq üçün) fahişəliyə sövq etməsi, ailələrin dağılması, insanların ölməsi, göz açıb evdə atasının narkotik satmasını görən azyaşlının özünün kiçik yaşdan heroin iyləyib “iynə vurmağa” başlaması və s. – bunlar hamısı günümüzdə reallıqdır və yaşadığım yerdə bunların hamısı baş verir. Ən böyük müsibət də odur ki, kasıb və orta təbəqənin insanlarını bu günə qoyan, onları narkoman edən bu biznesin arxasında başqa “təbəqələr” dayanır.
Pingback: Babam ve oğlum : Kinoklik